ΕμΠΥΡετο παραλήρημα…
Ανατριχίλα στο κορμί, αναστάτωση στην ψυχή, Φωτιά στο μυαλό…Προσπαθώ…να διαβάσω και κάνω ελεύθερη πτώση στον κόσμο των ονείρων…να ζωγραφίσω και το σώμα αντιδρά , αισθάνομαι άχρηστη, θέλω να τα κανω όλα , οι ώρες δε μου φτάνουν …ο χρόνος…
Βουτιά στο χρόνο…
Ένα δύστυχο Καλοκαίρι... ο ήλιος ανατέλλει από τη θάλασσα, έτοιμος να δώσει χρησμό για τα μελλούμενα..Μα αυτός έρχεται από τον άγνωστο δίπλα μου… Οι αναθυμιάσεις από το ποτό, σαν εργαλεία της Πυθίας, τον κάνουν εξομολογητή και παντοτινό φίλο. Κι ας μην τον ξαναείδα ποτέ. Μερικές κουβέντες ήταν αρκετές για να πηδήξω απ’το λάθος τραίνο.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Κανείς. Αρκεί να κοιτάς και να βλέπεις, να πιστεύεις και να τολμάς.
Βουτιά στο φόβο…
Ένα τρελο Φθινόπωρο...Εχω ήδη μπει στο μονοπάτι το δικό μου, το ξέρω κι ας μην το καταλαβαίνω. Η ζωή κυλά με ξέφρενους ρυθμούς μα χωρίς κούραση…και μου δίνει απλόχερα τα πάντα. Είμαι ευγνώμων και προσπαθώ να φανώ αντάξια. Τα καταφέρνω. Η ευτυχία μου χτυπά την πόρτα ….κι εγώ… της την κλείνω κατάμουτρα! Γιατί? Γιατί φοβήθηκα… Μα να φοβάσαι να ζήσεις? Αυτό κι αν είναι βλασφημια …οι καλύτερες δικαιολογίες δεν αρκούν.
(Βέβαια η απόδειξη πληρωμής τυπώθηκε σ’αυτη τη ζωή κιόλας, κι έγραφε το όνομα μου με γράμματα φαρδιά πλατιά…..)
Τίποτα δεν είναι τυχαίο, αρκεί να νιώθεις, πέρα απ’τον πληγωμένο εγωισμό, να ζεις, μη φοβηθείς…
Βουτιά στο τώρα…
Έναν περίεργο Χειμώνα...2 μέρες ψήνομαι στον πυρετό (δεν ξέρω πόσο, δεν έχω θερμόμετρο γιατί δε μου χρειάστηκε ως τώρα, μα τα βλέπω όλα κόκκινα)…κάνω προσπάθειες να θεραπεύσω τον εαυτό μου με ψυχραιμία , μα κατά βάθος ξέρω πως πρέπει να το περάσω αυτό, κάτι σαν κάθαρση…Ένας άγνωστος μου είπε πως εκτονώνονται τα αρνητικά συναισθήματα από μέσα μας…Μια άγνωστη μου είπε πως πρέπει να κάνουμε χώρο μέσα μας για να έρθουν τα καινούρια…Εγώ απλα συμπληρώνω …
Τίποτα δεν είναι τυχαίο… Κάθε πινελιά που μπαίνει πάνω στον καμβά παίζει το ρόλο της , ακόμη κι αν στο τέλος θα έχει καλυφθεί από αλλά χρώματα και δε θα φαίνεται καθόλου…
Κάθε άνθρωπος από αυτούς που έρχονται στη ζωή σου «τυχαία» είναι χρήσιμος…κάθε κουβέντα που «έτυχε» ν’ακουσεις είναι σημαντική…. ότι γίνεται στη ζωή μας , καλό η κακό , γίνεται για κάποιο λόγο.
Για να δώσει γνώση σε οποιον την αναζητά, δύναμη σε οποιον πιστεύει…
ισορροπία στη ζυγαριά του σύμπαντος.
Βουτιά στο χρόνο…
Ένα δύστυχο Καλοκαίρι... ο ήλιος ανατέλλει από τη θάλασσα, έτοιμος να δώσει χρησμό για τα μελλούμενα..Μα αυτός έρχεται από τον άγνωστο δίπλα μου… Οι αναθυμιάσεις από το ποτό, σαν εργαλεία της Πυθίας, τον κάνουν εξομολογητή και παντοτινό φίλο. Κι ας μην τον ξαναείδα ποτέ. Μερικές κουβέντες ήταν αρκετές για να πηδήξω απ’το λάθος τραίνο.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Κανείς. Αρκεί να κοιτάς και να βλέπεις, να πιστεύεις και να τολμάς.
Βουτιά στο φόβο…
Ένα τρελο Φθινόπωρο...Εχω ήδη μπει στο μονοπάτι το δικό μου, το ξέρω κι ας μην το καταλαβαίνω. Η ζωή κυλά με ξέφρενους ρυθμούς μα χωρίς κούραση…και μου δίνει απλόχερα τα πάντα. Είμαι ευγνώμων και προσπαθώ να φανώ αντάξια. Τα καταφέρνω. Η ευτυχία μου χτυπά την πόρτα ….κι εγώ… της την κλείνω κατάμουτρα! Γιατί? Γιατί φοβήθηκα… Μα να φοβάσαι να ζήσεις? Αυτό κι αν είναι βλασφημια …οι καλύτερες δικαιολογίες δεν αρκούν.
(Βέβαια η απόδειξη πληρωμής τυπώθηκε σ’αυτη τη ζωή κιόλας, κι έγραφε το όνομα μου με γράμματα φαρδιά πλατιά…..)
Τίποτα δεν είναι τυχαίο, αρκεί να νιώθεις, πέρα απ’τον πληγωμένο εγωισμό, να ζεις, μη φοβηθείς…
Βουτιά στο τώρα…
Έναν περίεργο Χειμώνα...2 μέρες ψήνομαι στον πυρετό (δεν ξέρω πόσο, δεν έχω θερμόμετρο γιατί δε μου χρειάστηκε ως τώρα, μα τα βλέπω όλα κόκκινα)…κάνω προσπάθειες να θεραπεύσω τον εαυτό μου με ψυχραιμία , μα κατά βάθος ξέρω πως πρέπει να το περάσω αυτό, κάτι σαν κάθαρση…Ένας άγνωστος μου είπε πως εκτονώνονται τα αρνητικά συναισθήματα από μέσα μας…Μια άγνωστη μου είπε πως πρέπει να κάνουμε χώρο μέσα μας για να έρθουν τα καινούρια…Εγώ απλα συμπληρώνω …
Τίποτα δεν είναι τυχαίο… Κάθε πινελιά που μπαίνει πάνω στον καμβά παίζει το ρόλο της , ακόμη κι αν στο τέλος θα έχει καλυφθεί από αλλά χρώματα και δε θα φαίνεται καθόλου…
Κάθε άνθρωπος από αυτούς που έρχονται στη ζωή σου «τυχαία» είναι χρήσιμος…κάθε κουβέντα που «έτυχε» ν’ακουσεις είναι σημαντική…. ότι γίνεται στη ζωή μας , καλό η κακό , γίνεται για κάποιο λόγο.
Για να δώσει γνώση σε οποιον την αναζητά, δύναμη σε οποιον πιστεύει…
ισορροπία στη ζυγαριά του σύμπαντος.
αναρτήθηκε από το χρήστη Tamara de Lempicka στις
12:04 π.μ.
13 σχόλια:
O γιατρός είναι εδώ και σε συμβουλεύει να σταματήσεις να ποστάρεις με πυρετό.
Έγραψες όμως κάποια ωραία πράγματα και φαίνεται ότι σου πάει ο πυρετός! Θέλω να δω τι θα έχεις ζωγραφήσει αυτές τις μέρες :-)
Πάντως καμιά πινελιά δεν πάει χαμένη. Ακόμη κι αυτή που θα καλυφθεί είναι πολύτιμο υπόστρωμα για την νέα και πολλές φορές αυτή καθορίζει την συνέχεια. Αυτή δίνει τον τόνο, το βάθος, την απόχρωση.
Περαστικά και ξέρεις... :-)
Ευτυχως που δεν εισαι κανονικος γιατρος γιατι δεν τα παω καθολου καλα μαζι τους...Αφου δεν μπορω να ζωγραφισω, τουλαχιστο ας γραψω γι'αυτα γιατι θα χρειαστω τον real Sigmund F. απο την απραξια...
"Χωρις εικονες", οπως λεμε "χωρις λόγια"
Ο πυρετός της τέχνης σε κατέβαλλε;!
Πολύ όμορφο Post, διότι πέραν του ότι συμφωνώ, είναι αληθινό και βγαίνει από μέσα σου.
Μια μικρή σημείωση:
Δεν υπάρχει λάθος τρένο. Γιατί ακόμα και αυτό θα μας φτάσει σε έναν προορισμό που δεν περιμέναμε ποτέ πως θα τον αντικρίσουμε ή θα τον βιώσουμε. Όπως τίποτα δεν είναι τυχαίο, έτσι ακριβώς και τα "χιλιόμετρα" που γράφουμε στο προσωπικό μας κοντέρ στο Ταξίδι της Ζωής έχουν σαν κύριο στόχο τους να μας κάνουν Ταξιδευτές του Εαυτού μας και να γίνουμε αν μη τι άλλο καλύτεροι και πιο ισορροπημένοι μέσα μας εις το όνομα της ζυγαριάς του Σύμπαντος. :)
Sigmund_01
ευτυχως που δεν ειναι ο πυρετος της δοξας να λες... ;-P
Άβατον
Δεν περιμενα πως θα πιαστει καποιος απο αυτο...οκ, το λαθος τρενο λοιπον εχει κι αυτο τη σημασια του , οχι ομως για τον προορισμο του , αλλα για την αποφαση να πηδηξεις απο αυτο την καταλληλη στιγμη.
Είναι καλύτερα με πυρετό...
Είναι το αντίθετο του να είσαι cool.
Θα συμφωνήσω με τον σοφό Αρχηγό -ακριβώς από πάνω μου και θα προσθέσω οτι η ισορροπία είναι χρήσιμη μόνο στους ακροβάτες.
Λοιπόν άκου τι θα κάνουμε. Θα βήχουμε στην μούρη σου όλοι όσοι αρρωσταίνουμε ή έστω θα φτερνιζόμαστε με δύναμη πάνω σου,μετά θα σε βγάζουμε με το φανελάκι(και η Ταμάρα με το φανελάκι;;;) στο κρύο και αφού σε κρατήσουμε άρρωστη και πυρετωμένη θα σε βάζουμε να γράφεις κάθε μέρα
Γιατί όταν καις ξέρεις απίστευτα να τα λες
ΚΑΙ ΝΑΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΈΧΩ ΠΕΡΆΣΕΙ ΑΠΊΣΤΕΥΤΕς ΣΥΜΠΤΩΣΕΙς ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ 100% ΠΩς ΤΊΠΟΤΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΤΥΧΑΊΟ
το είπε και ο Αϊνστάιν,άλλωστε
όλα με μαθηματική ακρίβεια σε πανέ κάπου,που πρέπει ούτως η άλλως να πας
κι εχω κι αλλα να σου πω και γω με πυρετο είμαι,θα τα βρούμε
απίστευτα όμορφο ποστ...
να συμφωνήσω με κάντυ και άβατον;;
περαστικά σου και καλή μέρα
:)
όμορφο :)
Godot
γουστοζικη ατακα...καλωσηρθες
The Motorcycle Boy
η ισορροπια που αναφερω ειναι το αποτελεσμα (και οχι η διαδικασια) ενεργειων που συντελουν σε καταστασεις οπως το γεγονος...
...οτι παταμε στη γη και δεν αιωρουμαστε,δεμενοι ο καθενας στο προσωπικο του σχοινι για να μη χαθουμε για παντα στο απειρο...
πραγμα που ειναι χρησιμο σε ολους...
(σε 2η σκεψη δε θα ηταν ασχημα ε?)
candyblue
το τραβαει η ορεξη σου εσενα ε? (για να μην πω την αλλη παροιμια...)
;-P
Alkyoni
Ευχαριστώ...
Καλη...εεεε, καλο...ολα καλα τελοσπαντων, οταν γραφεις(εγω)περιεργες ωρες...
ΣεξΠυρ
:-)))
γουστόζικη ατάκα;
δεν ειναι ατάκα.
εκτός αν την αφήσεις μόνο ως τέτοια.
Όλα τυχαία νομίζουμε πως είναι κι όλα έχουν λόγο ύπαρξης...
Έχω ένα φίλο ολίγον βουδιστή και νομίζω ότι έχει βρει τον τρόπο να ακούει και να αποκρυπτογραφεί τα μυνήματα του περιβάλλοντος. Απλά, ναι! έχεις δίκιο... μη φοβάσαι!
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα