"Η αισθηση που προκαλει το χρωμα εχει μικρη διαρκεια και ελαχιστη σημασια. Αυτο που μετραει ειναι ο πνευματικος αποηχος και η αμεση επιδραση του χρωματος στην ψυχη. ____W.Kadinsky___
Εγώ βλέπω την αντανάκλαση μιας πόλης στα μάτια ενός ταξιδιώτη, που μόλις άνοιξε την πόρτα της πανσιόν… Gamaei ο πίνακας σου Tamara De lempicka. Κι αυτός κι ο άλλος στο «χορό της βροχής»!
ΥΓ. Tamara μου αν με συμπαθείς έστω και λίγο, κάνε μου δώρο έναν απ τους πίνακες σου. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος μια μέρα να γίνω πλούσιος…
Αφηστε τις κολακειες κυριε μι μπαρουακ...γιατι...κοκκινιζω... ;) Ευχαριστω παντως!
Μα...σε ποιο σημειο πανω στο χαρτη να βρισκεται αραγε αυτη η πολη?
ΥΓ. Αν περιμενεις να γινεις πλουσιος ετσι...λυπαμαι που θα σε απογοητευσω...τα εγγονια σου ισως και παλι παιζεται...Εχεις ακουσει αυτο που λενε για τους καλλιτεχνες,οτι πρεπει να πεθανουν στην ψαθα για να αναγνωριστει το εργο τους μετααπο χρονια? Ε,μαλλον αληθεια ειναι,μιας και την εχω την "ψαθα" αλλα δε σκοπευω να πεθανω νωρις...χαχα!
.. μια γυναίκα νωχελικά αραγμένη που "ξεφυλλίζοντας" τα "παραθύρια" του μυαλού της, αναπολεί μιά πόλη που ίσως επισκέφτηκε ή που ίσως θα ήθελε να επισκεφτεί και τη φαντάζεται .. πολύ όμορφος!
ζει και αναπνέει αυτή η πόλη...είναι σαν ένας κόσμος να θέλει να πας μέσα του Φωνάζουν τα χρώματα Δακρύζουν τα σχήματα έχουν καμπύλες καμία αιχμή Θα μπορούσε να είναι και ένα ξεδιπλωμένο σώμα που σε περιμένει! Πολύ όμορφο σαν παραμυθάκι συνοδεία με γλυκό του κουταλιού.
6 σχόλια:
Μια γυναίκα που ανοίγει τα στόρια και κοιτάει κάτω στο δρόμο. Πανέμορφο.
...και βλεπει τον κοσμο με αλλα ματια...
σ'ευχαριστω gritbound!
Εγώ βλέπω την αντανάκλαση μιας πόλης στα μάτια ενός ταξιδιώτη, που μόλις άνοιξε την πόρτα της πανσιόν…
Gamaei ο πίνακας σου Tamara De lempicka. Κι αυτός κι ο άλλος στο «χορό της βροχής»!
ΥΓ. Tamara μου αν με συμπαθείς έστω και λίγο, κάνε μου δώρο έναν απ τους πίνακες σου. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος μια μέρα να γίνω πλούσιος…
Αφηστε τις κολακειες κυριε μι μπαρουακ...γιατι...κοκκινιζω... ;)
Ευχαριστω παντως!
Μα...σε ποιο σημειο πανω στο χαρτη να βρισκεται αραγε αυτη η πολη?
ΥΓ. Αν περιμενεις να γινεις πλουσιος ετσι...λυπαμαι που θα σε απογοητευσω...τα εγγονια σου ισως και παλι παιζεται...Εχεις ακουσει αυτο που λενε για τους καλλιτεχνες,οτι πρεπει να πεθανουν στην ψαθα για να αναγνωριστει το εργο τους μετααπο χρονια? Ε,μαλλον αληθεια ειναι,μιας και την εχω την "ψαθα" αλλα δε σκοπευω να πεθανω νωρις...χαχα!
.. μια γυναίκα νωχελικά αραγμένη που "ξεφυλλίζοντας" τα "παραθύρια" του μυαλού της, αναπολεί μιά πόλη που ίσως επισκέφτηκε ή που ίσως θα ήθελε να επισκεφτεί και τη φαντάζεται ..
πολύ όμορφος!
ζει και αναπνέει αυτή η πόλη...είναι σαν ένας κόσμος να θέλει να πας μέσα του
Φωνάζουν τα χρώματα
Δακρύζουν τα σχήματα έχουν καμπύλες καμία αιχμή
Θα μπορούσε να είναι και ένα ξεδιπλωμένο σώμα που σε περιμένει! Πολύ όμορφο σαν παραμυθάκι συνοδεία με γλυκό του κουταλιού.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα