29.9.06

no comment by me...

u r more than welcome

Ετικέτες

6 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger Artdrone είπε...

Μια γυναίκα που ανοίγει τα στόρια και κοιτάει κάτω στο δρόμο. Πανέμορφο.

1:05 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger Tamara de Lempicka είπε...

...και βλεπει τον κοσμο με αλλα ματια...
σ'ευχαριστω gritbound!

6:10 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Εγώ βλέπω την αντανάκλαση μιας πόλης στα μάτια ενός ταξιδιώτη, που μόλις άνοιξε την πόρτα της πανσιόν…
Gamaei ο πίνακας σου Tamara De lempicka. Κι αυτός κι ο άλλος στο «χορό της βροχής»!

ΥΓ. Tamara μου αν με συμπαθείς έστω και λίγο, κάνε μου δώρο έναν απ τους πίνακες σου. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος μια μέρα να γίνω πλούσιος…

8:20 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger Tamara de Lempicka είπε...

Αφηστε τις κολακειες κυριε μι μπαρουακ...γιατι...κοκκινιζω... ;)
Ευχαριστω παντως!

Μα...σε ποιο σημειο πανω στο χαρτη να βρισκεται αραγε αυτη η πολη?

ΥΓ. Αν περιμενεις να γινεις πλουσιος ετσι...λυπαμαι που θα σε απογοητευσω...τα εγγονια σου ισως και παλι παιζεται...Εχεις ακουσει αυτο που λενε για τους καλλιτεχνες,οτι πρεπει να πεθανουν στην ψαθα για να αναγνωριστει το εργο τους μετααπο χρονια? Ε,μαλλον αληθεια ειναι,μιας και την εχω την "ψαθα" αλλα δε σκοπευω να πεθανω νωρις...χαχα!

9:26 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger seaina είπε...

.. μια γυναίκα νωχελικά αραγμένη που "ξεφυλλίζοντας" τα "παραθύρια" του μυαλού της, αναπολεί μιά πόλη που ίσως επισκέφτηκε ή που ίσως θα ήθελε να επισκεφτεί και τη φαντάζεται ..
πολύ όμορφος!

10:57 π.μ.  
Ο χρήστης Blogger candyblue είπε...

ζει και αναπνέει αυτή η πόλη...είναι σαν ένας κόσμος να θέλει να πας μέσα του
Φωνάζουν τα χρώματα
Δακρύζουν τα σχήματα έχουν καμπύλες καμία αιχμή
Θα μπορούσε να είναι και ένα ξεδιπλωμένο σώμα που σε περιμένει! Πολύ όμορφο σαν παραμυθάκι συνοδεία με γλυκό του κουταλιού.

11:52 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα

who's online