"Η αισθηση που προκαλει το χρωμα εχει μικρη διαρκεια και ελαχιστη σημασια. Αυτο που μετραει ειναι ο πνευματικος αποηχος και η αμεση επιδραση του χρωματος στην ψυχη. ____W.Kadinsky___
13.7.07
Αναρωτιέμαι...
Όλοι σχεδόν παραδέχονται αυτό που λέμε, «Έρωτας με την πρώτη ματιά»
σε πολλούς έχει συμβεί εξάλλου, τουλάχιστο μια φορά
να έχουν προηγηθεί άλλου τύπου ''ματιές'' τότε ναι πιθανώς και να υπάρχει αγάπη με την πρώτη ματιά. αλλά πρέπει να 'ναι σαν το θαλασσινό τριφύλι. όποιος το βρει να μου το στείλει.
Μιλαω για την περιπτωση που ενας ανθρωπος εμφανιζεται ξαφνικα στη ζωη σου "τυχαια", κι ενω δε γνωριζεις τιποτα απολυτως γι'αυτον, απο την πρωτη στιγμη κατι μεσα σου λεει πως θα παιξει πολυ σημαντικο ρολο . Αισθανεσαι μια "παραλογη" οικειοτητα στην επαφη και την ασφαλεια να του πεις τα παντα. Επιθυμεις το καλυτερο γι αυτον χωρις να εχεις να κερδισεις κατι και το ιδιο λαμβανεις απο την πλευρα του. Φυσικα σπανιως δινεις βαση σε τετοια πραγματα απο την αρχη , αφου η λογικη σου βαζει φρενα. Και παιρνει χρονο μεχρι να διαπιστωσεις τη φυση της σχεσης, μεχρι να παρει μια μορφη , οποια κι αν ειναι αυτη.
Στην πορεια ομως ανακαλυπτεις πως αυτο που χτιζεις σιγα σιγα μαζι του βασιζεται σ'εκεινο το ιδιο αρχικο συναισθημα.
Μήπως τελικά ο όλος προβληματισμός για τον ΕΡΩΤΑ με την πρώτη ματιά, είναι η ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟΥ... Και αυτό που δεν φαίνεται (και τις περισσότερες φορές δεν ομολογείται...) είτε μας προκύπτει με την πρώτη ματιά, είτε με άλλα δεκανίκια, είναι οι τυφλές ελπίδες πως με αυτόν, τον ΑΝΙΚΑΤΟ ΜΑΧΑΝ, θα κάνουμε για λίγο να μη φαίνεται η πληγή από το φρικτό μαχαίρι της ΜΟΝΑΞΙΑΣ!!! (παραφράζοντας τον Καβάφη)
11 σχόλια:
να έχουν προηγηθεί άλλου τύπου ''ματιές'' τότε ναι πιθανώς και να υπάρχει αγάπη με την πρώτη ματιά.
αλλά πρέπει να 'ναι σαν το θαλασσινό τριφύλι. όποιος το βρει να μου το στείλει.
Εμένα ναι!
ολα παιζουν.
υπαρχει!
έχω ακούσει πως συμβαίνει...
Η αγάπη χτίζεται σιγά σιγά, αλλίμονο αν ήταν τόσο εύκολη.
να πω πως ναι;
να το πω.
καλησπερα
Μιλαω για την περιπτωση που ενας ανθρωπος εμφανιζεται ξαφνικα στη ζωη σου "τυχαια", κι ενω δε γνωριζεις τιποτα απολυτως γι'αυτον, απο την πρωτη στιγμη κατι μεσα σου λεει πως θα παιξει πολυ σημαντικο ρολο . Αισθανεσαι μια "παραλογη" οικειοτητα στην επαφη και την ασφαλεια να του πεις τα παντα. Επιθυμεις το καλυτερο γι αυτον χωρις να εχεις να κερδισεις κατι και το ιδιο λαμβανεις απο την πλευρα του. Φυσικα σπανιως δινεις βαση σε τετοια πραγματα απο την αρχη , αφου η λογικη σου βαζει φρενα. Και παιρνει χρονο μεχρι να διαπιστωσεις τη φυση της σχεσης, μεχρι να παρει μια μορφη , οποια κι αν ειναι αυτη.
Στην πορεια ομως ανακαλυπτεις πως αυτο που χτιζεις σιγα σιγα μαζι του βασιζεται σ'εκεινο το ιδιο αρχικο συναισθημα.
Καλη εβδομαδα σε ολους
:-)
Καλή μου, εφόσον το έχεις ζήσει, μάλλον γίνεται. Απλά συμβαίνει μία στο εκατομμύριο ίσως. Καλημέρα :-)
Μου συνέβη πρόσφατα.Και ακομα ειναι εκει.
Μήπως τελικά ο όλος προβληματισμός για τον ΕΡΩΤΑ με την πρώτη ματιά, είναι η ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟΥ...
Και αυτό που δεν φαίνεται (και τις περισσότερες φορές δεν ομολογείται...) είτε μας προκύπτει με την πρώτη ματιά, είτε με άλλα δεκανίκια,
είναι οι τυφλές ελπίδες πως με αυτόν, τον ΑΝΙΚΑΤΟ ΜΑΧΑΝ, θα κάνουμε για λίγο να μη φαίνεται η πληγή από το φρικτό μαχαίρι της ΜΟΝΑΞΙΑΣ!!! (παραφράζοντας τον Καβάφη)
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα