duality

catch the sun...

and fly me

to the moon and back

Don't Fade Away

LoLa

"Charity"

Why do I sense, benevolence
You stand tall at my great expense
Thick words of gratitude, what a price to pay
Stuck in my throat, I sell every word I say

But I don't want your charity
Twisting me round
I don't want your charity
Keeping me down...

Why does your world keep burying
Gorging much deeper, than it's ever been
Rubbing still harder, salt on my hurt
Licking my burns while I grovel in your dirt

But I don't want your charity
Twisting me round
I don't want your charity
Keeping me down...

You pity me with your tasteless gestures
Gratitude for kind
But your bludgeoned, intentioned objectives
Are screwing with my mind, screwing with my mind

But I don't want your charity
Twisting me round
I don't want your charity
Keeping me down...

But I don't want your charity
Twisting me round
I don't want your charity
Keeping me down...

Artist: Skunk Anansie
Album: Paranoid & Sunburnt

Ο ΜΑΓΟΣ ΧΟΥΝΤΙΝΙ

- Πως είσαι όταν ερωτεύεσαι? Δε σ’ έχω γνωρίσει έτσι…
- A…δε θες! Γίνομαι σίφουνας και γυρίζω γύρω-γύρω και σκορπίζω τα πάντα στο διάβα μου, κι εμένα μαζί, στις 4 γωνιές του κόσμου…
- Μα αυτό το θέαμα πρέπει να είναι εντυπωσιακό! Γιατί δεν ερωτεύεσαι τότε?
- Πάει καιρός που δέθηκα στο κατάρτι του Οδυσσέα γιατί οι καταστροφές που προκαλούσα ήταν πολλές , υλικές μα κυρίως ψυχικές…
- Ναι αλλά τώρα που δέθηκες τι θα γίνει? Δε θα ερωτευτείς ποτέ ξανά?
- Θα σου πω μια ιστορία :

Κάποτε πέρασε από εδώ ένας κάποιος που τον έλεγαν Χουντίνι και ήταν ταχυδακτυλουργός. Δεν ήταν καθόλου γνωστός στον κόσμο τότε και ο ίδιος ούτε που φανταζόταν ότι κάποτε το όνομα του θα γραφτεί στο βιβλίο της ιστορίας με τους ξεχωριστούς ανθρώπους. Του αρκούσε να κάνει τα παιδιά χαρούμενα, αλλά και τους μεγάλους που έχουν μέσα τους ακόμα διατηρήσει την πίστη τους στα θαύματα.
Σκεφτικός και προβληματισμένος , δούλευε στο μυαλό του τα συνηθισμένα του κόλπα και έψαχνε τρόπους να τα κάνει πιο εντυπωσιακά. Όμως κάτι του έλειπε. Είχε βαρεθεί κάθε βράδυ τα ίδια και τα ίδια . Ο αρχικός του ενθουσιασμός είχε πάει περίπατο και φυσικά αυτό φαινόταν και στο κοινό του. Συζητούσε με τον εαυτό του ακόμη και την περίπτωση να τα παρατήσει και να αφοσιωθεί σε μια δουλειά συμβατική όπως οι περισσότεροι άνθρωποι.
Περπατούσε με σκυμμένο το κεφάλι και μουρμούριζε ακαταλαβίστικες κουβέντες... για να καταλάβεις , τόσο βυθισμένος στις σκέψεις ήταν , που δεν είδε καν το κατάρτι! Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη! Δεν πρόλαβε να σηκώσει το το βλέμμα του- ήρθε κι έπεσε πάνω μου!
- Κι εσύ γιατί δεν του φώναξες να τον προειδοποιήσεις?
- Δε μπορούσα , γιατί τότε ήμουν και φιμωμένη εκτός από δεμένη… Εκείνος μου έδωσε πίσω το λόγο μου.
- Τι γλυκός … Ωστόσο , γιατί σε άφησε δεμένη?
- Όταν επανήλθε η μιλιά μου, αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε, με λόγια αληθινά από καρδιάς . Δεν ξέρω αν πέρασαν ώρες, μήνες η και χρόνια…Είχαμε τέτοια συνεννόηση που από ένα σημείο και μετά ο ένας συμπλήρωνε την πρόταση του άλλου. Και η κατανόηση ήταν τόσο βαθιά που οι λέξεις και τα νοήματα γίνονταν βίωμα.
Του εξηγούσα λοιπόν πως κανείς δε με έβαλε σ’αυτά τα δεσμά, παρά το αποφάσισα μόνη μου για καλό δικό μου αλλά και των γύρω μου, και πως δε θα λυθώ παρά μόνο αν πραγματικά πιστέψω μια φορά σε κάτι και θελήσω να του αφοσιωθώ.

Εκείνος έλαμψε ξαφνικά από ενθουσιασμό!
Εκείνη τη στιγμή του γεννήθηκε η ιδέα να παρουσιάσει το κόλπο που θα τον έκανε αργότερα τόσο διάσημο.
Μου είπε πως πρέπει να φύγει γρήγορα, να πάει να δουλέψει το κόλπο του και πως μόλις θα είναι έτοιμο, θα μου το παρουσιάσει. Θα το πιστέψω και τα δεσμά μου θα λυθούν θέλω δε θέλω. Και θα με πάρει μαζί του και θα γυρίζουμε τον κόσμο μ’ένα τροχόσπιτο που όμως για μας θα είναι το πιο πλούσιο παλάτι . Γιατί όταν πιστεύεις σε κάτι με όλο σου το είναι , δημιουργείς μια νέα πραγματικότητα. Και αυτό είναι που δείχνουν οι άλλοι με θαυμασμό και το ονομάζουν μαγεία.
Λίγο μετά το πρώτο βήμα φυγής , κοντοστάθηκε, πισωγύρισε, έγειρε και μου ψιθύρισε τη μαγική του λέξη… Ξέρω πως είναι αυτή που λύνει τα δεσμά.
- Αχ! Η καρδιά μου πετάρισε …νόμιζα πως θα σε φιλούσε κι από εκεί θα ξεκινούσε ιστορία ερωτική…
- Καλή μου, αν αποδεχόταν εκείνη τη στιγμή τον έρωτα να τον αγγίζει, δε θα είχε καμία ελπίδα να βρει τον τρόπο να δουλέψει αυτή η μαγική του λέξη… Κι αυτός θα σκοτωνόταν στην εκτέλεση του κόλπου κι εγώ για πάντα εδώ δεμένη να τον περιμένω ανέλπιστα…
- Δεν καταλαβαίνω όμως, γιατί σου μαρτύρησε τη μαγική λέξη?
- Είναι απλό. Η γνώση της λέξης μου δίνει τη δυνατότητα της επιλογής. Αν έρθει η στιγμή που θα χάσω την πίστη μου στη μαγεία, μπορώ κάλλιστα να την προφέρω και να ελευθερωθώ.

Μα το νιώθω , η δύναμη της λέξης μεγαλώνει, το κατάρτι τρίζει απ’το φόβο του, ενώ εκείνος κάνει τις τελευταίες πρόβες πριν την παράσταση…

ΚΑΤΑΡΑ

Σε σένα που δεν έχεις ίχνος συνείδησης των επιπτώσεων της πράξης σου. Που η ΑΠΛΗΣΤΙΑ σε έχει τυφλώσει και δε βλέπεις το μέγεθος του κακού που κάνεις στον ίδιο σου τον εαυτό , στα παιδιά σου και τους απόγονους τους.

Να μην έχεις πια ήσυχο βράδυ. Εφιάλτες να σε κρατάνε ξύπνιο με την ΑΓΩΝΙΑ των ανθρώπων που κινδύνευσαν η έχασαν τα υπάρχοντα τους για το δικό σου συμφέρον.
Να κοπιάζεις για τ’ αποκτήματά σου και να τα χάνεις τελικά με τον πιο άδικο τρόπο όπως η ΑΔΙΚΙΑ που εσύ προκάλεσες.
Να βουίζουν τα’ αυτιά σου όπως βουίζουν τα αεροπλάνα πάνω απ’το κεφάλι μου και όπως τρέμουν τα τζάμια του σπιτιού μου να τρέμεις από το φόβο της ΘΕΙΑΣ ΔΙΚΗΣ.
Ερινύες να σε στοιχειώσουν ΚΡΑΥΓΑΖΟΝΤΑΣ στο μυαλό σου όπως τα ζώα που εσύ έκαψες ζωντανά .
Το τέλος σου να είναι αργό κι ΑΣΦΥΚΤΙΚΟ όπως ο καπνός που με πνίγει, από την πυρκαγιά που ΕΣΥ έβαλες…

Κατάρα δεν έχω προφέρει ως τώρα για κανένα λόγο , όμως αυτή τη φορά την ξεστομίζω χωρίς τύψεις ακούγοντας τον αριθμό των εστιών που εσύ πυροδότησες για ένα μέλλον ΧΩΡΙΣ ΟΞΥΓΟΝΟ.

Αναρωτιέμαι...

Όλοι σχεδόν παραδέχονται αυτό που λέμε, «Έρωτας με την πρώτη ματιά»

σε πολλούς έχει συμβεί εξάλλου, τουλάχιστο μια φορά

Αναρωτιέμαι …

Λες να υπάρχει και «Αγάπη με την πρώτη ματιά»

?

Το Παγόβουνο

Photo : http://defiant.corban.edu/gtipton/net-fun/iceberg.html



- Είσαι σαν αυτό! Μου είπε η μικρή μου αδερφούλα όταν με πρωτογνώρισε , δείχνοντάς μου την αφίσα ενός παγόβουνου που είχα κρεμασμένη στο δωμάτιό μου.
- Τι εννοείς? Τη ρωτάω αυτόματα, έτοιμη ν ’αστράψω και να βροντήξω που με συγκρίνει μ ’ένα ψυχρό κομμάτι πάγου, ενώ εγώ της έχω μεταδώσει τα πιο θερμά μου αισθήματα ως τώρα.
- Ένα μικρό κομμάτι , μια κορυφή που ξεπροβάλλει από την επιφάνεια της θάλασσας ενώ από κάτω κρύβεται ένας ολόκληρος κόσμος…

Η φουρτούνα μέσα μου κόπασε , το κύμα έσκασε στην ακτή εκτονώνοντας την ένταση και η σκέψη μου πήρε πιο ψύχραιμη τροχιά.

Δεν ξέρω αν είμαι το παγόβουνο, πάντως σίγουρα οι συντεταγμένες της ψυχής συμπίπτουν με το κέντρο βάρους του.
Τοποθετήθηκε εκεί πριν μερικές χιλιάδες χρόνια όταν ένα καράβι ναυάγησε κι από τότε εκεί κατοικεί, κάτω από την επιφάνεια, κρατώντας την αναπνοή της, περιμένοντας…τι?
Καράβι της είναι τώρα το παγόβουνο, το οποίο ταξιδεύει με χαλασμένη πυξίδα, η μήπως μαγνητισμένη? Μπορεί και μαγεμένη.

Αίσθηση κινδύνου: μηδενική.

*Κάποτε βρίσκεται κοντά στην πόλη, σε αναζήτηση παρέας, με κίνδυνο να λιώσει από τους απάνθρωπους ρυθμούς των κατοίκων της που βάζουν φωτιά στα δάση και σκοτώνουν τα ζώα με την αλαζονεία τους.

*Κάποτε χάνεται στη μέση των ωκεανών, αιωρούμενο στη μοναξιά της σιωπής με κίνδυνο να μη το βρει ποτέ κανείς για να το εξερευνήσει .

Μα οι πιθανότητες είναι ελάχιστες για ένα παγόβουνο. Η εμφάνισή του είναι τέτοια ώστε να τραβάει την προσοχή , μα για λίγο. Γιατί αυτό που φαίνεται είναι ελάχιστο σε σχέση με το όλον και ποιος νομίζεις πως θα σκεφτεί , πως "Δε μπορεί, κάτι καλό θα κρύβεται από κάτω" . Μα κι αν ακόμη το σκεφτεί γιατί είναι από τη φύση του διορατικός, μήπως νομίζεις πως θ ’αφήσει τη δουλειά του, την ήσυχη γωνιά του και τη βόλεψή του για να βουτήξει στα παγωμένα νερά ?


Τι κι αν η ψυχή φωνάζει:

Είμαι εδώ!
Λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων!
Μη φοβάσαι !
Πάρε ανάσα και κάνε μακροβούτι, μια απόφαση είναι όλα… Κι αν κρυώσεις, θα σε ζεστάνω με την αλήθεια μου, κι αν χάσεις το δρόμο θα σε οδηγήσει το φως μου, κι αν φοβηθείς πως δε σου φτάνει ο αέρας, θυμήσου πως έχω αρκετό οξυγόνο και για τους δυο μας….

Μα οι ωτοασπίδες που σου φόρεσαν βλέπω πως έχουν γίνει πια ένα με το δέρμα σου…

Τι κι αν αυτή ουρλιάζει:


Που είσαι ???
Μ ’ακούς !!!
Είμαι εδώ .
Λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια….

"ΣυνΔυασμόΣ"

Για κάθε χρηματοκιβώτιο *

υπάρχει ένας και μόνο σωστός συνδυασμός

αυτός που ξεκλειδώνει…

Για να τον μαντέψει κανείς

οι πιθανότητες είναι απειροελάχιστες

κι εσύ μπορείς να τον αλλάζεις όποτε θες

δυσκολεύοντας τον υποψήφιο «μάγο»

Πρόσεξε όμως :

αν τον αλλάξεις πολλές φορές

υπάρχει κίνδυνος να τον ξεχάσεις

..............................................

και τότε τι κρίμα

θα έχεις χάσει έναν ολόκληρο θησαυρό

* τον εαυτό σου

artwork: Austin Osman Spare

.....................0......................

I thought that you knew it all
Well youve seen it ten times before.
I thought that you had it down
With both your feet on the ground.
I love slow...slow but deep.
Feigned affections wash over me.
Dream on my dear
And renounce temporal obligations.
Dream on my dear
Its a sleep from which you may not awaken.

You build me up then you knock me down.
You play the fool while I play the clown.
We keep time to the beat of an old slave drum.
You raise my hopes then you raise the odds
You tell me that I dream too much
Now Im serving time in disillusionment.

I dont believe you anymore...i dont believe you.

I thought that I knew it all
Id seen all the signs before.
I thought that you were the one
In darkness my heart was won.

You build me up then you knock me down.
You play the fool while I play the clown.
We keep time to the beat of an old slave drum.
You raise my hopes then you raise the odds
You tell me that I dream too much
Now Im serving time in a domestic graveyard.

I dont believe you anymore...i dont believe you.

Never let it be said I was untrue
I never found a home inside of you.
Never let it be said I was untrue
I gave you all my time.

.........................

The Ubiquitous Mr. Lovegrove - Dead Can Dance

Ένας μήνας Ιούνιος…

Ανατροπές αποφάσεων ,
εναλλαγές αντικρουόμενων συναισθημάτων,
δοκιμασίες εσωτερικές ,
απώλειες κι επιστροφές,
εξετάσεις κι αποτελέσματα,
εκθέσεις ,
ανοίγματα,
εξομολογήσεις ,
αποκρύψεις,
συμπεράσματα σωστά και λάθος,
αλλαγή πορείας,
αλλαγή χρώματος,
προσδοκία,
αμφιβολία,
απουσία,
αδικία,
συγκυρία,
προτάσεις ,
αποδοχές ,
σχέδια,
προορισμός,
προβλέψεις,
εμμονές,
μετάβαση,
δώρα πολύτιμα και δώρα τυπικά ,
ηθικά χρέη ,
κατανόηση,
ευχαριστώ από καρδιάς ,
απροσδόκητη αγάπη,
δημιουργία,
30 λέξεις, κάθε μία

και μια ολόκληρη ιστορία …
Σε ποια απ’ολες ήσουν ο πρωταγωνιστής ?



Είδες πόσες λέξεις χωράνε...

σε 30 μέρες που φτιάχνουν 30 ιστορίες,
30 χρόνια μετά τη στιγμή
που βρέθηκα σε αυτή τη σκηνή …
για να παίξω κι εγώ το ρόλο μου
στην παράσταση της μοίρας,
αυτοσχεδιάζοντας πάνω στο σενάριο που εκείνη έγραψε…

“μα εγώ τόσο καιρό φοράω τη φανέλα με το 7” προβληματίζομαι…

Βάζω άνω τελεία και ξεκινάω καινούρια ιστορία

φτιαγμένη από λέξη με σημασία.
Μήπως ξέρεις ποια?